leenenmarja.reismee.nl

Sneeuw

De avond in Cedar Crest verliep anders dan de andere. We spelen doorgaans twee potjes rummikub en kennelijk deelde de magnetron mijn verlies door keihard te gaan piepen. Het eindigde in een zwart scherm en een doorgebrande stroompaal. Leen lag op de grond voor de stoppenkast maar kon geen afwijkingen vinden. Mocht er ergens sluiting in de camper zitten dan zou dit onze plannen danig in de war schoppen. Een bezoek aan een garage in Albuqueque zou zomaar een halve dag in beslag kunnen nemen. Na telefonisch overleg met de verhuurder van de camper (Roadbear ) besloten we de vlgd ochtend vroeg naar de eigenaresse van de camping te gaan. Zoiets had ze nog niet eerder aan de hand gehad maar we mochten een andere stroompaal uitproberen. Wie weet konden we er nog één opblazen...Alles bleek te werken en opgelucht reden we het prachtige terrein af. De Sandia Peak met op de top sneeuw stond volop in de zon. Een prachtige dag om met de kabelbaan naar boven te gaan.
We keken over Albuqueque en genoten van de sneeuw. Onze jassen, sjaals en handschoenen hadden we voor niets meegesleept. Wat een onvergetelijke ervaring. In Albuqueque raakten we in de file, om de drukte te ontlopen deden we weer een poging de route 66 op te pikken. Goed aangegeven is de route niet. Ondanks alle kaarten boeken en tom-toms lukt het ons regelmatig verkeerd te rijden. Bij de Taco Bell sloegen we twee burritos in. Dit als test materiaal voor de magnetron.. Laat in de middag rijden we het USA RV Park te Gallup op. We kochten nog een beeldje in de shop, een zogenaamde storyteller. Een storyteller is een ouder die zijn kind over het verleden verteld. De Pueblo indianen hadden veel te verwoorden. In het midden van de jaren 1800 voerde de Amerikaanse overheid oorlog tegen de Pueblo om territorium te verkrijgen. Tussen 1880 en 1940 werden vele indiaanse kinderen van hun families weggenomen en naar christelijke internaten gestuurd waar hun de Engelse taal en een Amerikaanse leefstijl werd aangeleerd. De Pueblo leven tegenwoordig nog in enkele oorspronkelijke dorpen (eveneens pueblo's genaamd), voornamelijk in gelegen op hoge mesa’s in Noordoost-Arizona en Noord-New Mexico.
Gereden afstand 3000 kilometers.

Reacties

Reacties

Jos

Wat een belevenissen weer. Gelukkig is jullie een bezoek aan een garage bespaard gebleven. Mooie voortzetting van de reis!

Hans en Marianne

Wat een avonturen lekkage kortsluiting maar gelukkig is het ook nu weer goedgekomen. Zo te horen genieten jullie van alle mooie dingen die Amerika te bieden heeft. Iedere morgen kijken wij uit naar jullie nieuwe belevenissen.
Jullie komen steeds dichter bij voor ons bekend terrein. Veel plezier nog.

Cok

Route 66 is tegenwoordig de US 44 en het laatste stuk de US 15
Goede reis!

Gonny

Tjonge jonge Marja en Leen.
Het is echt wel een avontuur hoor.
Gelukkig dat het uiteindelijk nog met een sisser is afgelopen.
We kijken nu alweer uit naar jullie volgend reisverslag.
Geniet ervan.

Marga

Het is elke dag weer een avontuur. Ik hoop dat jullie nu alle problemen gehad hebben. Het is een plezier om de reisverslagen te lezen. Ik kijk er naar uit.

Brigit

Sorry, een paar dagen niet gereageerd. Twee keer bij onze achterburen geweest.
's morgens elke keer gekeken en genoten van jullie bokkensprongen. Vooraf heb jij. Marja. heel veel werk verricht, en nu pluk jij daar nu de vruchten van... En Leen ook.
Dit is genieten, voor jullie maar ook voor ons.

Ellen en Jan

Hallo buurtjes, we genieten van jullie reisverhalen en hopen dat jullie veel plezier hebben. Hier momenteel koud en een harde wind. Liefs van ons.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!